Początki szkolnictwa w Gryficach (Historia... cz. 36)
(GRYFICE) Szkolne Koło Miłośników Ziemi Gryfickiej w Gimnazjum nr 1 przedstawia czytelnikom gazety fragment naszej wspólnej historii.
W obecnym wydaniu Gazety przedstawiamy zdjęcie z 1986 roku, które prezentuje dawną drużynę harcerską przy dawnej Szkole Podstawowej nr 2. Zdjęcie to otrzymaliśmy od Pana Janusza Zawadzkiego. Jest ono bardzo ciekawe, ponieważ przedstawia widok od strony szkoły przed wybudowaniem bloków mieszkalnych i umożliwia nam spojrzenie na dawny widok Gryfic.
W miejscu obecnego bloku mieszkalnego znajdowały się magazyny. Ulica 3 Maja stanowiła niegdyś najpiękniejszą ulicę miasta. W tle zdjęcia widać obecny Dom Rzemiosła. Boisko szkoły jest pełne wody, co stanowiło jego stały element przez wiele lat. Szkoła i jej boisko znajduje się na dawnym zabagnionym terenie. W miejscu obecnego bloku mieszkalnego znajdowały się niegdyś niemieckie magazyny.
Szkoła znana była z organizacji biwaków i wypraw na łono natury. W pamięci absolwentów, którzy rozpoczęli naukę w 1986 roku, w SP nr 2, w tym czasie najbardziej zakorzeniona została pamięć o Panu Jerzym Chmielewskim, organizatorze wycieczek i wypadów do lasu. Legendą owiane są już wspomnienia o pół pojedynczej karteczki na lekcjach historii Pani Danuty Wasylkowskiej, która nie tylko, że potrafiła zapanować nad młodzieżą, to również uczyła jej przeszłości i umiejętności jej wykorzystania. Dawni uczniowie miło wspominają nauczycielki języka rosyjskiego - Panie Zdancewicz i Jurys oraz Panią Juchniewicz, nauczycielkę biologii.
W tym miejscu zatrzymam się nad Czarną Księgą SP nr 2, gdzie wpisywani byli uczniowie, którzy coś zawinili. Księga ta wzbudzała postrach wśród młodzieży, ale w rzeczywistości była zielona. Jeden z absolwentów szkoły wspomina, jak za przekleństwo wraz z dwoma kolegami znalazł się u pani dyrektor i został wpisany do Czarnej Księgi. Była to dla niego największa kara, jaką można było otrzymać.
Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych, w okolicach Gryfic rozpoczęto tworzenie polskiej administracji, która miała służyć polskiej ludności przybywającej tu z terenów całej II Rzeczpospolitej. Wraz z napływem ludności, zwłaszcza dzieci i młodzieży, zrodziła się potrzeba otwarcia szkoły, w której dorośli mogliby nadrobić zaległości w nauce, przerwanej wojną, a młodsi zdobywać wiedzę od podstaw.
Pierwsza szkoła w Gryficach otwarta została 1 września 1945 roku, w budynku przy dawnej ulicy Zjednoczenia (obecnie ulica 3 Maja), gdzie dziś mieści się Gimnazjum nr 2 (dawniej gmach niemieckiej szkoły żeńskiej). Inicjatorem szkoły polskiej był kierownik Stefan Nowakowski. Kronika szkolna z tego okresu podaje, że „dzieci zgromadziły się w dniu tym [1 września] na dziecińcu szkolnym zapisane do wszystkich siedmiu klas tutejszej szkoły w liczbie 64 uczniów”.
Od początku istnienia szkoła bierze aktywny udział w życiu społecznym miasta. W 1946 roku urządzono akademię w Domu Żołnierza. W okresie powojennym na terenie Ziemi Gryfickiej znajdowała się olbrzymia liczba porzuconej amunicji, niewybuchów, co wpływało na poziom bezpieczeństwa ludności cywilnej, zwłaszcza dzieci. 12 kwietnia 1946 roku uczniowie szkoły w Gryficach wzięli udział w pogrzebie 4 uczniów ze szkoły podstawowej w Rogowie [Skalin], którzy zginęli na skutek eksplozji granatu leżącego obok drogi w Dadowie [Dziadowo].
W roku szkolnym 1946/1947 liczba uczących się była tak duża, że podjęto decyzję o wprowadzeniu nauki w systemie dwóch zmian. Pierwsza zmiana nosiła nazwę Szkoły nr 1, druga zmiana zaś Szkoły nr 2. Wzrastająca liczna dzieci wymusiła na władzy potrzebę zorganizowania nowej szkoły. Od września 1947 roku uczniowie i nauczyciele dotychczasowej drugiej zmiany (Szkoła nr 2), przeszli do gmachu po szkole oficerskiej przy ulicy Obrońców Stalingradu (ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego). Szkoła od tego momentu powszechnie wśród mieszkańców Gryfic określana jest jako BIAŁA, w przeciwieństwie do szkoły CZERWONEJ (Gimnazjum nr 1).
Grzegorz Solarz-Kwiatkowski, klasa III E Gimnazjum nr 1
~